سرمایه فکری چیست؟ در این مقاله 0 تا 100 آن را بررسی می کنیم.

سرمایه فکری چیست؟ اکثر رهبران این روزها از اهمیت سرمایه انسانی آگاه هستند . این ارزش نامشهودی است که کارکنان آنها به سازمانشان می دهند. 

اما موفق ترین کسب و کارهایی هستند که می دانند چگونه از سرمایه فکری خود استفاده کنند.

سرمایه فکری ارزش کل تمام دارایی های نامشهود یک سازمان است. شامل سرمایه انسانی می شود اما فراتر از آن است. این یک دیدگاه جامع از تمام جنبه های یک کسب و کار است که به آن مزیت رقابتی می دهد.

این شامل داده های اصلی، رضایت مشتری، تجربه کارمندان و فرآیندها و ساختارهای داخلی است.

شرکت هایی که سرمایه فکری خود را اندازه گیری می کنند می توانند از آن برای موارد زیر استفاده کنند:

• ارزش بیشتری ایجاد کنید
• محصولات و خدمات را بهبود بخشید
• فروش و رشد را افزایش دهید
• افزایش کارایی
• و روابط مشتری و شریک را عمیق تر کنید

این آخرین نکته کلیدی است. مدیریت سرمایه فکری به خوبی می تواند در واقع سرمایه فکری بیشتری ایجاد کند. این شما را برای رقابت سخت می کند.

بنابراین بیایید به این موضوع بپردازیم که سرمایه فکری چیست، نمونه هایی از سرمایه فکری، و چگونه می توان سرمایه فکری خود را افزایش داد.

آموزش سئو

سرمایه فکری چیست؟

سرمایه فکری ارزش دانش کارکنان، مهارت ها، آموزش های تجاری یا هر گونه اطلاعات اختصاصی است که ممکن است مزیت رقابتی برای شرکت ایجاد کند.

سرمایه فکری یک دارایی در نظر گرفته می‌شود و می‌توان آن را به‌عنوان مجموعه‌ای از تمام منابع اطلاعاتی که یک شرکت در اختیار دارد تعریف کرد که می‌تواند برای ایجاد سود، به دست آوردن مشتریان جدید، ایجاد محصولات جدید یا در غیر این صورت بهبود کسب‌وکار مورد استفاده قرار گیرد. مجموع تخصص کارکنان، فرآیندهای سازمانی و سایر موارد نامشهود است که به سود شرکت کمک می کند.

برخی از زیر مجموعه های سرمایه فکری شامل سرمایه انسانی، سرمایه اطلاعاتی، آگاهی از برند و سرمایه آموزشی است.

شناخت سرمایه فکری

سرمایه فکری یک دارایی تجاری است ، اگرچه اندازه گیری آن یک کار بسیار ذهنی است. به عنوان دارایی، به عنوان “سرمایه فکری” در ترازنامه ثبت نمی شود. در عوض، تا حد امکان، در دارایی معنوی (به عنوان بخشی از دارایی های نامشهود و سرقفلی در ترازنامه) ادغام می شود که به خودی خود اندازه گیری آن دشوار است.

شرکت ها زمان و منابع زیادی را صرف توسعه تخصص مدیریت و آموزش کارکنان خود در زمینه های خاص کسب و کار می کنند تا به اصطلاح به «ظرفیت ذهنی» شرکت خود بیفزایند. این سرمایه که برای افزایش سرمایه فکری به کار می‌رود، بازدهی را برای شرکت فراهم می‌کند، اگرچه تعیین کمیت آن دشوار است، اما چیزی است که می‌تواند به ارزش چندین ساله کسب‌وکار کمک کند.

اندازه گیری سرمایه فکری

روش‌های مختلفی برای اندازه‌گیری سرمایه فکری وجود دارد، اما هیچ یکنواخت یا استاندارد یکسانی در صنعت پذیرفته نشده است. به عنوان مثال، کارت امتیازی متوازن، که یک معیار عملکرد صنعت است، چهار دیدگاه یک کارمند را به عنوان بخشی از تلاش های آن برای تعیین کمیت سرمایه فکری می سنجد. چشم اندازها عبارتند از: مالی، مشتری، فرآیندهای داخلی و ظرفیت سازمان.

از سوی دیگر شرکت دانمارکی اسکاندیا تبدیل سرمایه انسانی به سرمایه ساختاری را رسالت سرمایه فکری می داند. این شرکت ساختاری خانه مانند با تمرکز مالی به عنوان سقف، تمرکز مشتری و فرآیند به عنوان دیوار، تمرکز انسان به عنوان روح، و تمرکز انرژی های تجدیدپذیر و توسعه به عنوان بستری برای اندازه گیری سرمایه فکری طراحی کرده است.

به دلیل ماهیت مبهم و ویژگی های تعیین کننده سرمایه فکری، از آن به عنوان دارایی های نامشهود و محیط نیز یاد می شود.

سرمایه انسانی چیست؟

اصطلاح سرمایه انسانی به ارزش اقتصادی تجربه و مهارت یک کارگر اشاره دارد. سرمایه انسانی شامل دارایی هایی مانند آموزش، آموزش، هوش، مهارت ها، سلامتی و سایر مواردی است که کارفرمایان برای آنها ارزش قائل هستند مانند وفاداری و وقت شناسی. به این ترتیب، دارایی یا کیفیت نامشهودی است که در ترازنامه شرکت ذکر نشده (و نمی‌توان آن را) فهرست کرد . سرمایه انسانی برای افزایش بهره وری و در نتیجه سودآوری درک می شود. هر چه شرکت سرمایه گذاری بیشتری روی کارمندان خود انجام دهد، شانس بهره وری و موفقیت آن بیشتر می شود.

شناخت سرمایه انسانی

اغلب گفته می شود که یک سازمان فقط به اندازه افرادش از بالا به پایین خوب است، به همین دلیل است که سرمایه انسانی برای یک شرکت بسیار مهم است. معمولاً توسط بخش منابع انسانی سازمان (HR) مدیریت می شود که بر جذب نیروی کار، مدیریت و بهینه سازی نظارت دارد. دستورالعمل های دیگر آن شامل برنامه ریزی و استراتژی نیروی کار، استخدام، آموزش و توسعه کارکنان، و گزارش و تجزیه و تحلیل است.

مفهوم سرمایه انسانی تشخیص می دهد که همه کار برابر نیست. اما کارفرمایان می توانند با سرمایه گذاری روی کارمندان، کیفیت آن سرمایه را بهبود بخشند. این را می توان از طریق آموزش، تجربه و توانایی های کارکنان انجام داد. همه اینها برای کارفرمایان و برای کل اقتصاد ارزش اقتصادی زیادی دارد.

از آنجایی که سرمایه انسانی مبتنی بر سرمایه گذاری مهارت ها و دانش کارکنان از طریق آموزش است، این سرمایه گذاری ها در سرمایه انسانی به راحتی قابل محاسبه است. مدیران منابع انسانی می توانند سود کل را قبل و بعد از هر سرمایه گذاری محاسبه کنند. هر بازگشت سرمایه (ROI) سرمایه انسانی را می توان با تقسیم کل سود شرکت بر سرمایه گذاری کلی آن در سرمایه انسانی محاسبه کرد.

به عنوان مثال، اگر شرکت X دو میلیون دلار در سرمایه انسانی خود سرمایه گذاری کند و در مجموع 15 میلیون دلار سود داشته باشد، مدیران می توانند ROI سرمایه انسانی خود را در سال به سال (YOY) مقایسه کنند تا نحوه بهبود سود و اینکه آیا بهبود می یابد یا خیر. با سرمایه انسانی رابطه دارد.

ملاحظات خاص

سرمایه انسانی به ویژه در اقتصادهای جهانی تمایل به مهاجرت دارد. به همین دلیل است که اغلب جابه جایی از مکان های در حال توسعه یا مناطق روستایی به مناطق توسعه یافته تر و شهری وجود دارد. برخی از اقتصاددانان به این موضوع لقب فرار مغزها یا فرار سرمایه انسانی داده اند. این فرآیندی را توصیف می کند که برخی مناطق را توسعه نیافته نگه می دارد در حالی که برخی دیگر حتی توسعه یافته تر می شوند.

سرمایه انسانی و رشد اقتصادی

رابطه قوی بین سرمایه انسانی و رشد اقتصادی وجود دارد، به همین دلیل است که می تواند به رونق اقتصاد کمک کند. به این دلیل که افراد با مجموعه‌ای از مهارت‌ها و دانش‌های متنوع می‌آیند، این رابطه را می‌توان با میزان سرمایه‌گذاری در آموزش افراد اندازه‌گیری کرد.

آموزش هوش مالی

برخی از دولت ها تشخیص می دهند که این رابطه بین سرمایه انسانی و اقتصاد وجود دارد و بنابراین آموزش عالی را با هزینه کم یا بدون هزینه ارائه می کنند. افرادی که با تحصیلات عالی در نیروی کار شرکت می کنند، اغلب حقوق بیشتری خواهند داشت، به این معنی که می توانند بیشتر هزینه کنند.

آیا سرمایه انسانی کاهش می یابد؟

مانند هر چیز دیگری، سرمایه انسانی از کاهش ارزش مصون نیست. این اغلب با دستمزد یا توانایی ماندن در نیروی کار اندازه گیری می شود. رایج‌ترین روش‌هایی که می‌تواند سرمایه انسانی را کاهش دهد، از طریق بیکاری، آسیب، زوال ذهنی یا ناتوانی در همگام شدن با نوآوری است.

کارمندی را در نظر بگیرید که مهارت تخصصی دارد. اگر آنها دوره طولانی بیکاری را پشت سر بگذارند، ممکن است نتوانند این سطوح تخصص را حفظ کنند. این به این دلیل است که وقتی بالاخره دوباره وارد نیروی کار می شوند، ممکن است مهارت های آنها دیگر مورد تقاضا نباشد.

تاریخچه سرمایه انسانی

ایده سرمایه انسانی را می توان به قرن هجدهم ردیابی کرد. آدام اسمیت در کتاب خود با عنوان «تحقیق در ماهیت و علل ثروت ملل» به این مفهوم اشاره کرد که در آن ثروت، دانش، آموزش، استعدادها و تجربیات یک ملت را بررسی کرد. آدامز پیشنهاد کرد که بهبود سرمایه انسانی از طریق آموزش و آموزش منجر به یک شرکت سودآورتر می شود که به ثروت جمعی جامعه می افزاید. به گفته اسمیت، این باعث می شود که یک برد برای همه باشد

در زمان های اخیر، این اصطلاح برای توصیف نیروی کار مورد نیاز برای تولید کالاهای تولیدی استفاده می شود. اما مدرن ترین نظریه توسط چندین اقتصاددان مختلف از جمله گری بکر و تئودور شولتز استفاده شد که این اصطلاح را در دهه 1960 برای بازتاب ارزش ظرفیت های انسانی ابداع کردند.

شولتز معتقد بود سرمایه انسانی مانند هر شکل دیگری از سرمایه برای بهبود کیفیت و سطح تولید است. این امر مستلزم سرمایه گذاری در آموزش، آموزش و افزایش مزایای کارکنان یک سازمان است.

اما همه اقتصاددانان موافق نیستند. به گفته ریچارد فریمن، اقتصاددان هاروارد، سرمایه انسانی نشانه استعداد و توانایی بود. او گفت که برای اینکه یک کسب و کار واقعاً مولد شود، نیاز به آموزش و ایجاد انگیزه در کارکنان و همچنین سرمایه گذاری در تجهیزات سرمایه ای دارد. نتیجه گیری او این بود که سرمایه انسانی عامل تولید نیست.

دارایی های فکری عبارتند از:

• دانش و مهارت های تک تک اعضای تیم
• قابلیت های تحقیق و نوآوری
• ساختار سازمانی
• سیستم های اطلاعاتی
• آموزش
• هر گونه مالکیت معنوی دیگری که توسط شرکت ایجاد شده است

سرمایه فکری همچنین شامل روابط قوی با مشتریان و مشارکت استراتژیک با سایر مشاغل است.

همچنین می‌تواند توسعه محصول، هر نوآوری یا کشفی را که توسط شرکت انجام می‌شود، و هر حق اختراع یا حق چاپی که متعلق به آن است را پوشش دهد.

تحقیقات اصلی نیز به سرمایه فکری یک شرکت کمک می کند. بنابراین هر گونه داده تولید شده توسط تحقیق انجام دهید.

تاثیر سرمایه فکری را نباید دست کم گرفت. درک آن می تواند به شما در بهبود مدیریت منابع انسانی کمک کند.

می تواند فرآیندهای تصمیم گیری شما را آگاه کند و به شما در ایجاد استراتژی هایی کمک کند که کسب و کار شما را بهبود می بخشد . ایجاد سرمایه فکری می تواند عملکرد کسب و کار را با کمک به اقتصاد دانش بهبود بخشد.

سازمان ها می توانند سرمایه فکری خود را با موارد زیر بهبود بخشند:

• ایجاد محصولات جدید
• انجام تحقیقات
• اخذ پتنت
• استخدام کارمندان بهتر
• تشویق کنجکاوی فکری
• بهبود برنامه های آموزشی

3 دسته اصلی سرمایه فکری کدامند؟

سرمایه فکری به طور کلی به سه دسته اصلی تقسیم می شود:

• سرمایه انسانی
• سرمایه رابطه ای
• سرمایه ساختاری

بیایید نگاهی دقیق تر به هر یک بیاندازیم.

سرمایه انسانی

سرمایه انسانی به ارزش نیروی انسانی در یک سازمان اشاره دارد. این شامل تمام مهارت ها، دانش فنی، شایستگی های اصلی و تجربه هر کارمند است. این مقدار در ترازنامه شرکت منعکس نمی شود.

سازمان‌هایی که دارایی‌های سرمایه انسانی قوی دارند معمولاً رضایت و حفظ کارکنان بالایی دارند. آنها همچنین تمایل به کسب امتیاز بالا در تجربه کارمند دارند.

جابجایی کارکنان باعث از دست دادن مهارت و دانش شرکت می شود. این امر هم سرمایه انسانی و هم سرمایه فکری آن را کاهش می دهد. بنابراین حفظ کارکنان برای تقویت سرمایه فکری بسیار مهم است.

بررسی عملکرد می تواند به افزایش سرمایه انسانی کمک کند، زیرا به شناسایی شکاف های مهارتی کمک می کند. سپس آنها می توانند این شکاف ها را از طریق:

• توسعه حرفه ای
• مهارت مجدد
• ارتقاء مهارت

سرمایه رابطه ای

سرمایه رابطه ای به ارزش روابطی که سازمان با آنها دارد اشاره دارد:

• مشتریان
• تامین کنندگان
• کارمندان
• سرمایه گذاران
• سایر بازیگران این بخش، از جمله رقبای آن

سرمایه مشتری تحت سرمایه رابطه ای قرار می گیرد. به روابط مشتری و سطوح رضایت مشتریان موجود اشاره دارد.

سرمایه رابطه ای همچنین به شهرت شرکت در بین مشتریان بالقوه اشاره دارد. این شامل برندسازی، آگاهی از برند و ادراک برند است.

اما سرمایه رابطه ای فقط به مشتریان اشاره نمی کند. همچنین شامل شهرت شرکت در بین سرمایه گذاران، سهامداران، تامین کنندگان و رقبا می شود.

سرمایه ساختاری

سرمایه ساختاری به ساختارها و سیستم های سازمانی برای مدیریت موارد زیر اشاره دارد:

• کارمندان
• دارایی های
• امور مالی
• محصولات و خدمات
• مشتریان
• تامین کنندگان

سرمایه ساختاری چیزهای پشت صحنه ای است که راز یک تجارت واقعا موفق است.

این شامل موارد زیر است:

• سیاست ها و فرآیندها
• چشم انداز
• ماموریت
• بیانیه ارزش
• فرهنگ شرکت
• مدیریت منابع انسانی
• مدیریت مالی
• ابزار
• راه های کار
• بهترین شیوه ها

نمونه هایی از سرمایه فکری چیست؟

از آنجایی که سرمایه فکری نامشهود است، ممکن است تعجب کنید که در واقع چه چیزی به عنوان سرمایه فکری طبقه بندی می شود. پس بیایید نگاهی به چند مثال برای هر جزء سرمایه فکری بیندازیم.

نمونه هایی از سرمایه انسانی

نمونه هایی از سرمایه انسانی شامل بیشترین مهارت های مورد تقاضا در یک صنعت خاص است. آنها شامل مهارت های فنی، مهارت های نرم و ویژگی های شخصی هستند.

نمونه هایی از مهارت های فنی عبارتند از:

• توسعه نرم افزار
• مدیریت پروژه
• بازار یابی
• کد نویسی
• طراحی UX
• هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی
• مدیریت رسانه های اجتماعی
• مراقبت های بهداشتی
• ویرایش ویدئو و صدا
• توسعه نرم افزار

نمونه هایی از مهارت های نرم عبارتند از:

• ارتباط
• استماع
• رهبری
• یکدلی
• مهارت های حل مسئله
• خلاقیت
• اقناع
• مدیریت زمان
• همکاری
• تطبیق پذیری

ویژگی های شخصی عبارتند از:

• آمادگی ذهنی
• سلامت جسمانی
• تجربه
• تاب آوری
• وفاداری
• وقت شناسی

نمونه های سرمایه رابطه ای

سرمایه رابطه ای به شبکه ای از کارکنان، رهبران و ذینفعان خارجی اشاره دارد که سازمان را قادر می سازد تا کار خود را انجام دهد. این شامل شرکای خارجی و هر کسی است که کار شرکت را ممکن می کند.

به عنوان مثال، سرمایه رابطه ای یک شرکت حقوقی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• وکلای دادگستری
• مشتریان
• کارمندان
• تیم رهبری
• اعضای هیئت مدیره
• شرکای ارجاعی
• واسطه ها
• تامین کنندگان

در حالی که سرمایه رابطه ای یک آژانس روابط عمومی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تیم خلاق
• تیم فروش
• مشتریان
• تیم رهبری
• شرکای رسانه ای
• روزنامه نگاران
• کارشناسان بخش
• شرکت های تولید سمعی و بصری
• تامین کنندگان

سرمایه رابطه ای همچنین شامل آگاهی از برند می شود. این بدان معناست که تمام برندسازی، بازاریابی و تبلیغات بخشی از سرمایه رابطه ای یک شرکت را تشکیل می دهند.

نقد نظریه های سرمایه انسانی

نظریه سرمایه انسانی مورد انتقاد بسیاری از افرادی قرار گرفته است که در زمینه آموزش و پرورش فعالیت می کنند. در دهه 1960، این نظریه اساساً به این دلیل مورد حمله قرار گرفت که به فردگرایی بورژوایی مشروعیت بخشیده بود، که به عنوان خودخواهانه و استثمارگر تلقی می شد. طبقه بورژوازی شامل آنهایی از طبقه متوسط ​​بود که تصور می شد از طبقه کارگر استثمار می کنند. همچنین اعتقاد بر این بود که این تئوری مردم را برای هر گونه نقصی که در سیستم رخ می دهد و ایجاد سرمایه داران از کارگران سرزنش می کند.

آموزش سرمایه گذاری

انواع سرمایه فکری

سرمایه فکری معمولاً به سه دسته تقسیم می شود: سرمایه انسانی، سرمایه رابطه ای و سرمایه ساختاری.

سرمایه انسانی شامل تمام دانش و تجربه کارکنان در یک سازمان است. این شامل تحصیلات، تجربیات زندگی، و تجربه کاری آنها است. با ارائه آموزش می توان آن را افزایش داد.

سرمایه رابطه ای شامل تمام روابطی است که یک سازمان دارد، که شامل کارکنان، تامین کنندگان، مشتریان، سهامداران و غیره می شود.

سرمایه ساختاری به سیستم اعتقادی یک سازمان، مانند بیانیه ماموریت، سیاست های شرکت، فرهنگ کار و ساختار سازمانی آن اشاره دارد.

نکات مهم این مقاله

• سرمایه فکری به دارایی های نامشهودی اشاره دارد که به سود یک شرکت کمک می کند. این دارایی ها شامل تخصص کارکنان، فرآیندهای سازمانی و مجموع دانش موجود در سازمان است.
• هیچ روش استانداردی برای اندازه گیری سرمایه فکری وجود ندارد و استانداردهای اندازه گیری در سازمان ها متفاوت است.
• سرمایه فکری شامل سرمایه انسانی، سرمایه اطلاعاتی، آگاهی از برند و سرمایه آموزشی است.
• کسب‌وکارها می‌توانند با استخدام کارمندان بهتر، اجرای برنامه‌های آموزشی برای کارکنان و توسعه پتنت‌های جدید، سرمایه فکری خود را افزایش دهند.
• سرمایه انسانی یک دارایی نامشهود است که در ترازنامه شرکت درج نشده است.
• گفته می شود که سرمایه انسانی شامل ویژگی هایی مانند تجربه و مهارت های یک کارمند است.
• از آنجایی که همه نیروی کار برابر در نظر گرفته نمی شود، کارفرمایان می توانند سرمایه انسانی را با سرمایه گذاری در آموزش، آموزش و مزایای کارکنان خود بهبود بخشند.
• سرمایه انسانی با رشد اقتصادی، بهره‌وری و سودآوری رابطه دارد.
• مانند هر دارایی دیگری، سرمایه انسانی این توانایی را دارد که در طی دوره های طولانی بیکاری کاهش یابد و توانایی همگام شدن با فناوری و نوآوری را نداشته باشد.