تفاوت های تحلیل فاندامنتال و تحلیل تکنیکال را در این مقاله بخوانید

تحلیل بنیادی در مقابل تکنیکال: یک مرور کلی

تحلیل فاندامنتال و تکنیکال دو مکتب فکری اصلی در مورد نزدیک شدن به بازارها هستند، اما در دو طرف طیف قرار دارند. سرمایه گذاران و معامله گران از هر دو برای تحقیق و پیش بینی قیمت سهام آتی استفاده می کنند. مانند هر استراتژی یا فلسفه سرمایه گذاری، هر دو طرفداران و مخالفانی دارند.

تحلیل بنیادی

تحلیل بنیادی به بررسی دقیق عوامل اساسی موثر بر منافع اقتصاد، صنعت و شرکت اشاره دارد. منظور سنجش ارزش ذاتی واقعی یک سهم، با اندازه‌گیری عوامل اقتصادی، مالی و سایر عوامل (اعم از کیفی و کمی) برای شناسایی فرصت‌هایی است که در آن ارزش سهم از قیمت فعلی آن در بازار متفاوت است.

تحلیل بنیادی تمامی عواملی را که قابلیت تأثیرگذاری بر ارزش امنیت را دارند (شامل عوامل کلان اقتصادی و عوامل خاص سازمان) که به عنوان فاندامنتال نامیده می شوند، ارزیابی می کند که چیزی جز صورت های مالی، مدیریت، رقابت، مفهوم تجاری و غیره نیستند. هدف آن تجزیه و تحلیل اقتصاد به عنوان یک کل، صنعتی که به آن تعلق دارد، محیط تجاری و خود شرکت است.

تحلیل بنیادی سهام را با تلاش برای اندازه گیری ارزش ذاتی آنها ارزیابی می کند. تحلیلگران بنیادی همه چیز را از وضعیت کلی اقتصاد و صنعت گرفته تا قدرت مالی و مدیریت شرکت‌های منفرد مطالعه می‌کنند. درآمدها، هزینه ها، دارایی ها و بدهی ها همگی توسط تحلیلگران بنیادی مورد بررسی قرار می گیرند.

اکثر سرمایه‌گذارانی که می‌خواهند تصمیم‌های سرمایه‌گذاری بلندمدت را ارزیابی کنند، با تحلیل بنیادی یک شرکت، یک سهام منفرد یا کل بازار شروع می‌کنند. تحلیل بنیادی فرآیند اندازه گیری ارزش ذاتی یک اوراق بهادار با ارزیابی تمام جنبه های یک تجارت یا بازار است. دارایی‌های مشهود، از جمله زمین، تجهیزات یا ساختمان‌هایی که یک شرکت در اختیار دارد، در ترکیب با دارایی‌های نامشهود مانند علائم تجاری، ثبت اختراع، نام تجاری، یا مالکیت معنوی بررسی می‌شود.

• هوش مالی

هنگام ارزیابی دامنه گسترده تر بازار سهام، سرمایه گذاران از تحلیل بنیادی برای بررسی عوامل اقتصادی، از جمله قدرت کلی اقتصاد و شرایط خاص بخش صنعت استفاده می کنند.

تجزیه و تحلیل بنیادی منجر به ارزشی می شود که به اوراق بهادار در حال بررسی اختصاص داده می شود که با قیمت فعلی اوراق مقایسه می شود. سرمایه گذاران از این مقایسه استفاده می کنند تا تعیین کنند که آیا یک سرمایه گذاری بلندمدت ارزش خرید دارد زیرا ارزش آن کمتر است یا ارزش فروش آن به دلیل ارزش بیش از حد ارزش گذاری شده است .

تحلیل فنی

تحلیل تکنیکال برای پیش‌بینی قیمت یک سهم استفاده می‌شود که می‌گوید قیمت یک سهم شرکت بر اساس تعامل نیروهای تقاضا و عرضه فعال در بازار است. برای پیش بینی قیمت آتی بازار سهام، طبق آمار عملکرد گذشته سهم استفاده می شود. برای این منظور ابتدا تغییرات قیمت سهام مشخص می شود تا بدانیم قیمت در آینده چگونه تغییر خواهد کرد.

قیمتی که خریدار و فروشنده سهم تصمیم به تسویه معامله می‌کنند، یکی از این ارزش‌هاست که همه عوامل را ترکیب، وزن و بیان می‌کند و تنها ارزشی است که اهمیت دارد. به عبارت دیگر، تحلیل تکنیکال به شما دید واضح و جامعی از دلیل تغییرات قیمت یک اوراق بهادار می دهد.

تجزیه و تحلیل تکنیکال با تحلیل بنیادی متفاوت است، زیرا معامله گران سعی می کنند فرصت ها را با مشاهده روندهای آماری، مانند حرکت در قیمت و حجم سهام، شناسایی کنند. فرض اصلی این است که همه عوامل بنیادی شناخته شده در قیمت لحاظ می شوند، بنابراین نیازی به توجه دقیق به آنها نیست. تحلیلگران فنی تلاشی برای اندازه گیری ارزش ذاتی یک اوراق بهادار نمی کنند. در عوض، آنها از نمودارهای سهام برای شناسایی الگوها و روندهایی استفاده می کنند که نشان می دهد سهام در آینده چه خواهد کرد.

سیگنال‌های رایج تحلیل تکنیکال شامل میانگین‌های متحرک ساده (SMA)، سطوح حمایت و مقاومت، خطوط روند و شاخص‌های حرکت است.

میانگین متحرک ساده

میانگین‌های متحرک ساده شاخص‌هایی هستند که با میانگین‌گیری قیمت روزانه در یک بازه زمانی ثابت، به ارزیابی روند سهام کمک می‌کنند. سیگنال‌های خرید و فروش زمانی تولید می‌شوند که میانگین متحرک مدت کوتاه‌تر از میانگین متحرک طولانی‌تر عبور کند.

حمایت و مقاومت از تاریخچه قیمت استفاده می کنند. حمایت به عنوان مناطقی تعریف می‌شود که خریداران قبلاً در آن قدم گذاشته‌اند، در حالی که مقاومت مناطقی هستند که فروشندگان مانع از پیشرفت قیمت شده‌اند. تمرین‌کنندگان به دنبال خرید در حمایت و فروش در مقاومت هستند.

خطوط روند مشابه حمایت و مقاومت هستند، زیرا نقاط ورود و خروج تعریف شده را ارائه می دهند. با این حال، تفاوت آنها در این است که آنها پیش بینی ها بر اساس نحوه معامله سهام در گذشته هستند. آنها اغلب برای سهام در حال حرکت به سمت بالاترین یا پایین ترین سطح جدید در جایی که سابقه قیمتی وجود ندارد استفاده می شوند.

تعدادی شاخص مبتنی بر حرکت وجود دارد، مانند Bollinger Bands® ،Chaikin Money Flow، استوکاستیک، و میانگین متحرک همگرایی/واگرایی (MACD). هر کدام از این ها فرمول های منحصر به فردی دارند و سیگنال های خرید و فروش را بر اساس معیارهای مختلف ارائه می دهند. اندیکاتورهای مومنتوم تمایل دارند در بازارهای محدوده محدود یا بدون روند استفاده شوند.

کاربرد تحلیل فاندامنتال

متداول ترین روش هایی که سرمایه گذاران برای تجزیه و تحلیل مزایا و ریسک های مرتبط با سرمایه گذاری های بلندمدت در بازار سهام استفاده می کنند شامل تحلیل بنیادی، تحلیل تکنیکال و تحلیل کمی است. سرمایه‌گذاران بلندمدت به دنبال سرمایه‌گذاری‌هایی هستند که احتمال بیشتری برای به حداکثر رساندن بازده خود در مدت زمان طولانی‌تری دارند.

به طور کلی، این به معنای حداقل یک سال است، اگرچه بسیاری از کارشناسان مالی محدوده زمانی پنج تا ده سال یا بیشتر را پیشنهاد می کنند. یکی از مزایای سرمایه‌گذار بلندمدت ، توانایی پس‌انداز و سرمایه‌گذاری برای اهداف بزرگی است که برای دستیابی به بالاترین پاداش‌ها به زمان قابل توجهی نیاز دارد، مانند بازنشستگی.

با درک تفاوت‌های بین تحلیل‌های بنیادی، فنی و کمی، سرمایه‌گذاران بلندمدت به سه استراتژی ارزشمند انتخاب سهام دسترسی پیدا می‌کنند که می‌توانند برای تصمیم‌گیری سرمایه‌گذاری سودآور استفاده کنند.

بر این فرض تکیه دارد که نوعی تاخیر در تأثیرگذاری بر قیمت سهام توسط این عوامل بنیادی وجود دارد. بنابراین در کوتاه مدت قیمت سهام با ارزش آن مطابقت ندارد اما در بلندمدت خود را تعدیل می کند. این یک تجزیه و تحلیل سه مرحله ای است:

• اقتصاد: برای تجزیه و تحلیل وضعیت عمومی اقتصادی و شرایط کشور. از طریق شاخص های اقتصادی تحلیل می شود.
• صنعت: برای تعیین چشم انداز طبقه بندی صنایع مختلف، با کمک تحلیل رقابتی صنایع و تجزیه و تحلیل چرخه عمر صنعت.
• شرکت: بررسی مشخصات مالی و غیرمالی شرکت برای اطلاع از خرید، فروش یا نگهداری سهام شرکت. برای این منظور، فروش، سودآوری، EPS به همراه مدیریت، تصویر شرکت و کیفیت محصول مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد.

تجزیه و تحلیل کمی

ارزیابی عملکرد تاریخی یک شرکت یا بازار گسترده اغلب از طریق تجزیه و تحلیل کمی انجام می شود . سرمایه گذاران تجزیه و تحلیل کمی را از طریق محاسبات ساده نسبت مالی مانند سود هر سهم (EPS) یا محاسبات پیچیده تر مانند جریان نقدی تنزیل شده (DCF) انجام می دهند.

نتایج تجزیه و تحلیل کمی بینشی در مورد ارزش گذاری یا عملکرد تاریخی یک اوراق بهادار یا بازار خاص ارائه می دهد. اما تجزیه و تحلیل کمی اغلب به عنوان یک روش مستقل برای ارزیابی سرمایه گذاری های بلند مدت استفاده نمی شود. در عوض، تحلیل کمی همراه با تحلیل بنیادی و تکنیکال برای تعیین مزایا و خطرات احتمالی تصمیمات سرمایه گذاری استفاده می شود.

تفاوت های کلیدی تحلیل فاندامنتال و تحلیل تکنیکال

ابزارهای تجارت

افق زمانی

تجارت در مقابل سرمایه گذاری