همانطور که اکنون می دانیم، بلاک ها در بلاک چین بیت کوین داده های مربوط به تراکنش های پولی را ذخیره می کنند. امروزه بیش از 10000 سیستم ارز دیجیتال دیگر بر روی بلاک چین کار می کنند. اما به نظر می رسد که بلاک چین در واقع یک روش قابل اعتماد برای ذخیره داده ها در مورد انواع دیگر تراکنش ها نیز هست.
شاید هیچ صنعتی بیشتر از بانکداری از ادغام بلاک چین در عملیات تجاری خود سود نبرد. مؤسسات مالی فقط در ساعات کاری، معمولاً پنج روز در هفته، فعالیت می کنند. این بدان معناست که اگر سعی کنید یک چک را در روز جمعه در ساعت 6 بعد از ظهر واریز کنید، احتمالاً باید تا صبح دوشنبه منتظر بمانید تا ببینید این پول به حساب شما رسیده است. حتی اگر سپرده خود را در ساعات کاری واریز کنید، به دلیل حجم انبوه تراکنشهایی که بانکها باید تسویه کنند، باز هم تأیید تراکنش یک تا سه روز طول میکشد. از سوی دیگر، بلاک چین هرگز نمیخوابد.
با ادغام بلاک چین در بانکها، مصرفکنندگان میتوانند تراکنشهای خود را در کمتر از 10 دقیقه پردازش کنند – اساساً زمانی که صرف اضافه کردن یک بلاک به بلاک چین، صرف نظر از تعطیلات یا زمان روز یا هفته طول میکشد. با استفاده از بلاک چین، بانکها این فرصت را دارند که با سرعت و امنیت بیشتری وجوه بین مؤسسات را مبادله کنند. به عنوان مثال، در تجارت سهام، فرآیند تسویه و تسویه می تواند تا سه روز (یا بیشتر، در صورت معامله بین المللی) طول بکشد، به این معنی که پول و سهام برای آن دوره زمانی مسدود می شوند.
با توجه به حجم مبالغ، حتی چند روزی که پول در حال انتقال است، می تواند هزینه ها و خطرات قابل توجهی را برای بانک ها به همراه داشته باشد.
بلاک چین بستر ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین را تشکیل می دهد. دلار آمریکا توسط فدرال رزرو کنترل می شود. تحت این سیستم اقتدار مرکزی، دادهها و ارز کاربر از نظر فنی به هوس بانک یا دولت آنها بستگی دارد. اگر بانک کاربر هک شود، اطلاعات خصوصی مشتری در خطر است. اگر بانک مشتری سقوط کند یا مشتری در کشوری با دولت ناپایدار زندگی کند، ممکن است ارزش پول او در خطر باشد. در سال 2008، چندین بانک ورشکسته نجات یافتند – تا حدی با استفاده از پول مالیات دهندگان. اینها نگرانی هایی است که بیت کوین برای اولین بار از آنها شکل گرفت و توسعه یافت.
با گسترش عملیات خود در سراسر شبکه ای از رایانه ها، بلاک چین به بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال اجازه می دهد بدون نیاز به یک مرجع مرکزی کار کنند. این نه تنها ریسک را کاهش می دهد، بلکه بسیاری از هزینه های پردازش و تراکنش را نیز حذف می کند. همچنین میتواند به کشورهایی با ارزهای بیثبات یا زیرساختهای مالی، ارز باثباتتری با کاربردهای بیشتر و شبکه گستردهتری از افراد و مؤسسات بدهد که بتوانند با آنها تجارت داخلی و بینالمللی داشته باشند.
استفاده از کیف پولهای رمزنگاری شده برای حسابهای پسانداز یا بهعنوان وسیلهای برای پرداخت، مخصوصاً برای کسانی که هیچ شناسه دولتی ندارند بسیار مهم است. برخی از کشورها ممکن است جنگ زده باشند یا دولت هایی داشته باشند که فاقد زیرساخت واقعی برای ارائه هویت هستند. شهروندان چنین کشورهایی ممکن است به حسابهای پسانداز یا کارگزاری دسترسی نداشته باشند و بنابراین راهی برای ذخیره امن ثروت ندارند.
ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی می توانند از بلاک چین برای ذخیره ایمن سوابق پزشکی بیماران خود استفاده کنند. هنگامی که یک پرونده پزشکی ایجاد و امضا می شود، می توان آن را در زنجیره بلوکی نوشت، که به بیماران این اطمینان را می دهد که سابقه قابل تغییر نیست. این سوابق سلامت شخصی را می توان با یک کلید خصوصی در بلاک چین رمزگذاری و ذخیره کرد، به طوری که فقط توسط افراد خاصی قابل دسترسی است و در نتیجه حفظ حریم خصوصی تضمین می شود.
اگر تا به حال زمانی را در دفتر ضبط محلی خود سپری کرده باشید، می دانید که روند ثبت حقوق مالکیت هم سنگین و هم ناکارآمد است. امروز، یک سند فیزیکی باید به یک کارمند دولت در اداره ثبت محلی تحویل داده شود، جایی که به صورت دستی در پایگاه داده مرکزی و نمایه عمومی شهرستان وارد می شود. در مورد اختلاف مالکیت، دعاوی مالکیت باید با شاخص عمومی تطبیق داده شود.
این فرآیند نه تنها پرهزینه و وقت گیر است، بلکه مستعد خطای انسانی است، که در آن هر نادرستی ردیابی مالکیت دارایی را کارآمدتر می کند. بلاک چین این پتانسیل را دارد که نیاز به اسکن اسناد و ردیابی فایل های فیزیکی در یک دفتر ضبط محلی را از بین ببرد. اگر مالکیت دارایی در بلاک چین ذخیره و تأیید شود، مالکان می توانند اعتماد کنند که سند آنها دقیق و به طور دائم ثبت شده است.
در کشورهای جنگزده یا مناطقی که زیرساختهای دولتی یا مالی کم یا فاقد زیرساختهای مالی و مطمئناً فاقد دفتر ثبت هستند، اثبات مالکیت یک ملک تقریباً غیرممکن است. اگر گروهی از افرادی که در چنین منطقهای زندگی میکنند بتوانند از بلاک چین استفاده کنند، میتوان خطوط زمانی شفاف و روشنی برای مالکیت دارایی ایجاد کرد.
قرارداد هوشمند یک کد رایانه ای است که می تواند در زنجیره بلوکی برای تسهیل، تأیید یا مذاکره برای یک قرارداد قرارداد ساخته شود. قراردادهای هوشمند تحت مجموعه ای از شرایطی عمل می کنند که کاربران با آن موافقت می کنند. هنگامی که این شرایط برآورده شد، شرایط توافقنامه به طور خودکار اجرا می شود.
مثلاً بگویید که یک مستأجر بالقوه مایل است با استفاده از یک قرارداد هوشمند، آپارتمانی را اجاره کند. صاحبخانه موافقت می کند که به محض پرداخت ودیعه توسط مستاجر، کد درب آپارتمان را به مستاجر بدهد. هم مستأجر و هم صاحبخانه بخش مربوط به معامله خود را به قرارداد هوشمند می فرستند، که در تاریخ شروع اجاره، کد درب را نگه می دارد و به طور خودکار با سپرده تضمینی مبادله می کند. اگر صاحبخانه تا تاریخ اجاره کد درب را ارائه نکند، قرارداد هوشمند ودیعه را بازپرداخت می کند. این کار هزینه ها و فرآیندهایی را که معمولاً با استفاده از دفتر اسناد رسمی، میانجی شخص ثالث یا وکلا مرتبط است حذف می کند.
همانطور که در بالا ذکر شد، بلاک چین می تواند برای تسهیل یک سیستم رای گیری مدرن استفاده شود. همانطور که در انتخابات میان دوره ای نوامبر 2018 در ویرجینیای غربی آزمایش شد، رای دادن با بلاک چین پتانسیل حذف تقلب در انتخابات و افزایش مشارکت رای دهندگان را دارد. 5 استفاده از بلاک چین به این روش، دستکاری آرا را تقریبا غیرممکن می کند. پروتکل بلاک چین همچنین شفافیت را در فرآیند انتخابات حفظ میکند و پرسنل مورد نیاز برای برگزاری انتخابات را کاهش میدهد و نتایج تقریباً فوری را برای مقامات فراهم میکند. این امر نیاز به بازشماری مجدد یا هرگونه نگرانی واقعی مبنی بر اینکه تقلب ممکن است انتخابات را تهدید کند را از بین می برد.
با وجود تمام پیچیدگی هایش، پتانسیل بلاک چین به عنوان شکل غیرمتمرکز نگهداری سوابق تقریباً بدون محدودیت است. از حریم خصوصی بیشتر کاربر و افزایش امنیت گرفته تا هزینه های پردازش کمتر و خطاهای کمتر، فناوری بلاک چین ممکن است به خوبی برنامه های کاربردی فراتر از موارد ذکر شده در بالا را ببیند. اما برخی از معایب نیز وجود دارد.
نکات مثبت
منفی
تراکنش های شبکه بلاک چین توسط شبکه ای متشکل از هزاران کامپیوتر تایید می شود. این تقریباً تمام دخالت انسان در فرآیند تأیید را حذف می کند و در نتیجه خطای انسانی کمتر و ثبت دقیق اطلاعات رخ می دهد. حتی اگر کامپیوتری در شبکه یک اشتباه محاسباتی مرتکب شود، این خطا فقط در یک نسخه از بلاک چین ایجاد می شود. برای اینکه این خطا به بقیه بلاک چین سرایت کند، باید حداقل 51 درصد از رایانههای شبکه آن را ایجاد کنند که برای شبکهای بزرگ و در حال رشد به اندازه بیتکوین تقریباً غیرممکن است. 6
به طور معمول، مصرف کنندگان به بانک برای تأیید یک معامله، یک دفتر اسناد رسمی برای امضای یک سند، یا یک وزیر برای انجام ازدواج پول می دهند. بلاک چین نیاز به تأیید شخص ثالث و به همراه آن هزینه های مرتبط با آنها را از بین می برد. به عنوان مثال، صاحبان مشاغل هر زمان که پرداخت ها را با استفاده از کارت های اعتباری می پذیرند، هزینه کمی را متحمل می شوند، زیرا بانک ها و شرکت های پردازش پرداخت باید این تراکنش ها را پردازش کنند. از سوی دیگر، بیت کوین قدرت مرکزی ندارد و کارمزد تراکنش های محدودی دارد.
بلاک چین هیچ یک از اطلاعات خود را در یک مکان مرکزی ذخیره نمی کند. در عوض، بلاک چین کپی شده و در شبکه ای از رایانه ها پخش می شود. هر زمان که یک بلوک جدید به بلاک چین اضافه می شود، هر کامپیوتر موجود در شبکه، بلاک چین خود را به روز می کند تا تغییر را منعکس کند. با انتشار این اطلاعات در سراسر شبکه، به جای ذخیره آن در یک پایگاه داده مرکزی، دستکاری در بلاک چین دشوارتر می شود. اگر یک نسخه از بلاک چین به دست یک هکر بیفتد، تنها یک نسخه از اطلاعات به جای کل شبکه، در معرض خطر قرار میگیرد.
تسویه معاملاتی که از طریق یک مرجع مرکزی انجام می شود ممکن است تا چند روز طول بکشد. برای مثال، اگر سعی کنید یک چک را در عصر جمعه واریز کنید، ممکن است تا صبح دوشنبه وجوهی را در حساب خود مشاهده نکنید. در حالی که مؤسسات مالی در ساعات کاری، معمولاً پنج روز در هفته، کار می کنند، بلاک چین 24 ساعت شبانه روز، هفت روز هفته و 365 روز در سال کار می کند. تراکنش ها را می توان در کمتر از 10 دقیقه تکمیل کرد و پس از چند ساعت می توان آن را ایمن در نظر گرفت. این به ویژه برای معاملات برون مرزی مفید است، که معمولاً به دلیل مشکلات منطقه زمانی و این واقعیت که همه طرفها باید پردازش پرداخت را تأیید کنند، بسیار بیشتر طول میکشد.
بسیاری از شبکههای بلاک چین بهعنوان پایگاههای داده عمومی عمل میکنند، به این معنی که هر کسی با اتصال به اینترنت میتواند فهرستی از تاریخچه تراکنشهای شبکه را مشاهده کند. اگرچه کاربران می توانند به جزئیات مربوط به تراکنش ها دسترسی داشته باشند، اما نمی توانند به اطلاعات شناسایی کاربرانی که این تراکنش ها را انجام می دهند دسترسی داشته باشند. این یک تصور غلط رایج است که شبکه های بلاک چین مانند بیت کوین ناشناس هستند، در حالی که در واقع فقط محرمانه هستند.
هنگامی که کاربر یک تراکنش عمومی انجام می دهد، کد منحصر به فرد او – همانطور که قبلاً ذکر شد کلید عمومی نامیده می شود – در زنجیره بلوکی ثبت می شود. اطلاعات شخصی آنها نیست. اگر شخصی در صرافی ای که نیاز به شناسایی دارد، بیت کوین خرید کرده باشد، هویت آن شخص همچنان به آدرس بلاک چین او مرتبط است – اما یک تراکنش، حتی زمانی که به نام شخص مرتبط باشد، هیچ اطلاعات شخصی را فاش نمی کند.
پس از ثبت تراکنش، صحت آن باید توسط شبکه بلاک چین تایید شود. هزاران رایانه روی بلاک چین برای تأیید صحت جزئیات خرید عجله دارند. پس از اینکه رایانه تراکنش را تأیید کرد، به بلوک بلاک چین اضافه می شود. هر بلوک در بلاک چین حاوی هش منحصر به فرد خود به همراه هش منحصر به فرد بلوک قبل از آن است. وقتی اطلاعات یک بلوک به هر طریقی ویرایش میشود، کد هش آن بلوک تغییر میکند، اما کد هش روی بلوک بعد از آن تغییر نمیکند. این تناقض تغییر اطلاعات مربوط به بلاک چین را بدون اطلاع قبلی بسیار دشوار می کند.
اکثر بلاک چین ها کاملاً نرم افزار منبع باز هستند. این بدان معناست که هر کسی و همه می توانند کد آن را مشاهده کنند. این به حسابرسان این امکان را می دهد که ارزهای رمزپایه مانند بیت کوین را برای امنیت بررسی کنند. این همچنین به این معنی است که هیچ مرجع واقعی در مورد اینکه چه کسی کد بیت کوین یا نحوه ویرایش آن را کنترل می کند وجود ندارد. به همین دلیل، هر کسی می تواند تغییرات یا ارتقاء سیستم را پیشنهاد دهد. اگر اکثر کاربران شبکه موافق باشند که نسخه جدید کد همراه با ارتقاء صحیح و ارزشمند است، بیت کوین را می توان به روز کرد.
شاید عمیق ترین جنبه بلاک چین و بیت کوین این باشد که هر کسی، صرف نظر از قومیت، جنسیت، یا پیشینه فرهنگی، از آن استفاده کند. بر اساس گزارش بانک جهانی، تخمین زده می شود که 1.7 میلیارد بزرگسال حساب بانکی یا هیچ وسیله ای برای ذخیره پول یا ثروت خود ندارند. تقریباً همه این افراد در کشورهای در حال توسعه زندگی می کنند، جایی که اقتصاد در مراحل ابتدایی خود است و کاملاً به پول نقد وابسته است.
این افراد اغلب پول کمی به دست می آورند که به صورت نقد فیزیکی پرداخت می شود. سپس آنها باید این پول نقد فیزیکی را در مکانهای مخفی در خانههای خود یا سایر مکانهای زندگی ذخیره کنند و آنها را در معرض سرقت یا خشونت غیرضروری قرار دهند. کلیدهای کیف پول بیت کوین را می توان روی یک تکه کاغذ، یک تلفن همراه ارزان قیمت یا حتی در صورت لزوم حفظ کرد. برای اکثر مردم، این احتمال وجود دارد که این گزینه ها راحت تر از یک انبوه پول نقد زیر یک تشک پنهان شوند.
بلاک چینهای آینده همچنین به دنبال راهحلهایی هستند تا نه تنها واحدی برای ذخیرهسازی ثروت باشند، بلکه سوابق پزشکی، حقوق مالکیت و انواع قراردادهای قانونی دیگر را نیز ذخیره کنند.
اگرچه بلاک چین میتواند در هزینههای تراکنش در هزینه کاربران صرفهجویی کند، این فناوری بسیار رایگان است. به عنوان مثال، سیستم PoW که شبکه بیت کوین از آن برای اعتبارسنجی تراکنش ها استفاده می کند، مقادیر زیادی از توان محاسباتی را مصرف می کند. در دنیای واقعی، توان میلیونها کامپیوتر در شبکه بیتکوین نزدیک به چیزی است که نروژ و اوکراین سالانه مصرف میکنند. 8
علیرغم هزینه های استخراج بیت کوین، کاربران همچنان قبض های برق خود را افزایش می دهند تا تراکنش های روی بلاک چین را تایید کنند. به این دلیل که وقتی ماینرها یک بلوک را به بلاک چین بیت کوین اضافه می کنند، بیت کوین کافی به آنها پاداش داده می شود تا وقت و انرژی خود را ارزشمند کنند. با این حال، وقتی صحبت از بلاک چینهایی میشود که از ارز دیجیتال استفاده نمیکنند، ماینرها باید برای اعتبارسنجی تراکنشها پول دریافت کنند یا انگیزههای دیگری دریافت کنند.
برخی از راه حل ها برای این مسائل در حال ظهور است. به عنوان مثال، مزارع استخراج بیت کوین برای استفاده از انرژی خورشیدی، گاز طبیعی اضافی از سایتهای فرکینگ یا نیروگاههای بادی راهاندازی شدهاند.
بیت کوین یک مطالعه موردی عالی برای ناکارآمدی های احتمالی بلاک چین است. سیستم PoW بیت کوین حدود 10 دقیقه طول می کشد تا یک بلوک جدید به بلاک چین اضافه کند. 9 با این نرخ، تخمین زده می شود که شبکه بلاک چین تنها می تواند حدود هفت تراکنش در ثانیه (TPS) را مدیریت کند. اگرچه سایر ارزهای دیجیتال مانند اتریوم عملکرد بهتری نسبت به بیت کوین دارند، اما همچنان توسط بلاک چین محدود هستند. برند قدیمی Visa، برای زمینه، می تواند 65000 TPS را پردازش کند. 10
راهحلهایی برای این موضوع سالهاست که در حال توسعه هستند. در حال حاضر بلاک چین هایی وجود دارند که بیش از 30000 TPS دارند.
مسئله دیگر این است که هر بلوک فقط می تواند داده های زیادی را در خود جای دهد. بحث اندازه بلوک یکی از مبرمترین مسائل برای مقیاسپذیری بلاک چینها در آینده بوده و هست.
در حالی که محرمانگی در شبکه بلاک چین از کاربران در برابر هک محافظت می کند و حریم خصوصی را حفظ می کند، همچنین امکان تجارت و فعالیت غیرقانونی در شبکه بلاک چین را فراهم می کند. ذکر شده ترین مثال استفاده از بلاک چین برای تراکنش های غیرقانونی احتمالاً جاده ابریشم است، یک بازار آنلاین تاریک وب غیرقانونی برای مواد مخدر و پولشویی که از فوریه 2011 تا اکتبر 2013 که توسط FBI تعطیل شد، فعالیت می کرد.
وب تاریک به کاربران این امکان را می دهد که بدون ردیابی با استفاده از مرورگر Tor، کالاهای غیرقانونی بخرند و بفروشند و خریدهای غیرقانونی در بیت کوین یا سایر ارزهای دیجیتال انجام دهند. مقررات فعلی ایالات متحده، ارائه دهندگان خدمات مالی را ملزم می کند که هنگام افتتاح حساب، اطلاعاتی در مورد مشتریان خود به دست آورند، هویت هر مشتری را تأیید کنند، و تأیید کنند که مشتریان در هیچ فهرستی از سازمان های تروریستی شناخته شده یا مشکوک ظاهر نمی شوند. این سیستم را می توان هم به عنوان یک طرفدار و هم یک مخالف دید. این به هر کسی امکان دسترسی به حسابهای مالی را میدهد، اما به مجرمان اجازه میدهد راحتتر معامله کنند. بسیاری استدلال کردهاند که استفادههای خوب از کریپتو، مانند بانکداری در دنیای بدون بانک، بیشتر از استفادههای بد از ارزهای دیجیتال است، بهویژه زمانی که بیشتر فعالیتهای غیرقانونی هنوز از طریق پول نقد غیرقابل ردیابی انجام میشود.
یک پلتفرم بلاک چین به کاربران و توسعه دهندگان اجازه می دهد تا استفاده های جدیدی از زیرساخت بلاک چین موجود ایجاد کنند. یک مثال اتریوم است که دارای یک ارز دیجیتال بومی به نام اتر (ETH) است. اما بلاک چین اتریوم همچنین امکان ایجاد قراردادهای هوشمند و توکن های قابل برنامه ریزی مورد استفاده در عرضه اولیه سکه (ICO) و توکن های غیرقابل تعویض (NFT) را فراهم می کند. همه اینها در اطراف زیرساخت اتریوم ساخته شده و توسط گره های شبکه اتریوم ایمن شده اند.
تعداد بلاک چین های زنده هر روز با سرعت فزاینده ای در حال افزایش است. از سال 2022، بیش از 10000 ارز دیجیتال فعال مبتنی بر بلاک چین وجود دارد که صدها بلاک چین غیرکریپتوکارنسی دیگر نیز وجود دارد.
بابک حیدریان مهر. دانشجوی کارشناسی مترجمی زبان انگلیسی، محقق و متخصص SEO & Digital Marketing "زندگی ممکن است پُر از درد و رنج باشد، اما واکنشِ ماست که حرف آخر را میزند". فردیش نیچه
نظرات کاربران