رمزارز چیست؟ آموزش رمزارز + سرمایه گذاری در کریپتوکارنسی

رمزارز چیست؟

کریپتوکارنسی یک ارز دیجیتال یا مجازی است که توسط رمزنگاری ایمن می شود و تقلبی یا دو برابری آن را تقریبا غیرممکن می کند. بسیاری از ارزهای دیجیتال شبکه‌های غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاک چین هستند – دفتر کل توزیع‌شده که توسط شبکه‌ای متفاوت از رایانه‌ها اجرا می‌شود. یکی از ویژگی‌های مشخص ارزهای دیجیتال این است که معمولاً توسط هیچ مرجع مرکزی صادر نمی‌شوند و از نظر تئوری از دخالت یا دستکاری دولت مصون می‌مانند.

آشنایی با ارزهای دیجیتال

رمزارزها ارزهای دیجیتال یا مجازی هستند که زیربنای سیستم های رمزنگاری دارند. آنها امکان پرداخت آنلاین امن را بدون استفاده از واسطه های شخص ثالث فراهم می کنند. “Crypto” به الگوریتم‌های رمزگذاری مختلف و تکنیک‌های رمزنگاری اشاره دارد که از این ورودی‌ها محافظت می‌کنند، مانند رمزگذاری منحنی بیضوی، جفت‌های کلید عمومی-خصوصی، و توابع هش.

آموزش سرمایه گذاری

ارزهای دیجیتال را می توان استخراج کرد یا از صرافی های ارز دیجیتال خریداری کرد. همه سایت های تجارت الکترونیک امکان خرید با استفاده از ارزهای دیجیتال را ندارند. در واقع، ارزهای دیجیتال، حتی ارزهای محبوب مانند بیت کوین، به سختی برای معاملات خرده فروشی استفاده می شوند. با این حال، ارزش سرسام‌آور ارزهای دیجیتال باعث محبوبیت آن‌ها به عنوان ابزار معاملاتی شده است. به میزان محدودی از آنها برای نقل و انتقالات برون مرزی نیز استفاده می شود.

بلاک چین

مرکز جذابیت و عملکرد بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، فناوری بلاک چین است. همانطور که از نام آن مشخص است، بلاک چین در اصل مجموعه ای از بلوک های متصل یا یک دفتر کل آنلاین است. هر بلوک شامل مجموعه ای از تراکنش هاست که به طور مستقل توسط هر یک از اعضای شبکه تایید شده است. هر بلوک جدید ایجاد شده باید توسط هر گره قبل از تأیید تأیید شود، که جعل تاریخچه تراکنش ها را تقریباً غیرممکن می کند. محتویات دفتر کل آنلاین باید توسط کل شبکه یک گره منفرد، یا رایانه ای که یک نسخه از دفتر را نگهداری می کند، توافق شود.

کارشناسان می گویند که فناوری بلاک چین می تواند به چندین صنعت مانند زنجیره تامین و فرآیندهایی مانند رای گیری آنلاین و تامین مالی جمعی خدمت کند. موسسات مالی مانند JPMorgan Chase & Co ( JPM ) در حال آزمایش استفاده از فناوری بلاک چین برای کاهش هزینه های تراکنش با ساده کردن پردازش پرداخت هستند.

انواع ارزهای دیجیتال

بیت کوین محبوب ترین و با ارزش ترین ارز دیجیتال است. شخصی ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو آن را اختراع کرد و در سال 2008 از طریق کاغذ سفید به دنیا معرفی کرد. امروزه هزاران ارز دیجیتال در بازار وجود دارد.

هر ارز دیجیتال ادعا می کند که عملکرد و مشخصات متفاوتی دارد. به عنوان مثال، اتر اتریوم خود را به عنوان گاز برای پلت فرم قرارداد هوشمند زیربنایی عرضه می کند. XRP ریپل توسط بانک ها برای تسهیل نقل و انتقالات بین مناطق جغرافیایی مختلف استفاده می شود.

بیت کوین که در سال 2009 در دسترس عموم قرار گرفت، همچنان پرمعامله ترین و تحت پوشش ترین ارز دیجیتال است. تا نوامبر 2021، بیش از 18.8 میلیون بیت کوین با ارزش کل بازار حدود 1.2 تریلیون دلار در گردش بود. تنها 21 میلیون بیت کوین وجود خواهد داشت.

در پی موفقیت بیت کوین، بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر که به نام «آلت کوین» شناخته می شوند، راه اندازی شده اند. برخی از این ها کلون یا فورک بیت کوین هستند، در حالی که برخی دیگر ارزهای جدیدی هستند که از ابتدا ساخته شده اند. آنها عبارتند از Solana، Litecoin ، Ethereum، Cardano و EOS. تا نوامبر 2021، ارزش کل همه ارزهای دیجیتال موجود به بیش از 2.1 تریلیون دلار رسیده بود – بیت کوین تقریباً 41٪ از ارزش کل را تشکیل می داد.

آیا ارزهای دیجیتال قانونی هستند؟

ارزهای فیات قدرت خود را به عنوان ابزار معامله از دولت یا مقامات پولی می گیرند. به عنوان مثال، هر اسکناس دلاری توسط فدرال رزرو پشتیبان می شود.

اما ارزهای دیجیتال توسط هیچ نهاد دولتی یا خصوصی پشتیبانی نمی شوند. بنابراین، اثبات وضعیت حقوقی آنها در حوزه های قضایی مختلف مالی در سراسر جهان دشوار بوده است. این که ارزهای دیجیتال تا حد زیادی خارج از اکثر زیرساخت های مالی موجود عمل کرده اند، کمکی نمی کند. وضعیت قانونی ارزهای رمزپایه پیامدهایی برای استفاده از آنها در معاملات و معاملات روزانه دارد. در ژوئن 2019، گروه ویژه اقدام مالی (FATF) توصیه کرد که نقل و انتقالات سیمی ارزهای رمزنگاری شده باید مشمول الزامات قانون سفر خود باشد، که مستلزم رعایت AML است. 5

از دسامبر 2021، السالوادور تنها کشوری در جهان بود که بیت کوین را به عنوان ارز قانونی برای تراکنش های پولی مجاز کرد. در سایر نقاط جهان، مقررات ارزهای دیجیتال بسته به حوزه قضایی متفاوت است.

قانون خدمات پرداخت ژاپن بیت کوین را به عنوان دارایی قانونی تعریف می کند. 6 صرافی‌های ارزهای دیجیتال فعال در کشور مشمول جمع‌آوری اطلاعات مشتری و جزئیات مربوط به حواله هستند. چین مبادلات ارزهای دیجیتال و استخراج در مرزهای خود را ممنوع کرده است. گزارش شده است که هند در ماه دسامبر در حال تدوین چارچوبی برای ارزهای دیجیتال است.

ارزهای دیجیتال در اتحادیه اروپا قانونی هستند. مشتقات و سایر محصولاتی که از ارزهای رمزنگاری شده استفاده می کنند باید به عنوان “ابزار مالی” واجد شرایط شوند. در ژوئن 2021، کمیسیون اروپا مقررات بازارهای دارایی‌های رمزنگاری شده (MiCA) را منتشر کرد که تضمین‌هایی را برای مقررات تعیین می‌کند و قوانینی را برای شرکت‌ها یا فروشندگانی که خدمات مالی را با استفاده از ارزهای دیجیتال ارائه می‌کنند، وضع می‌کند. در ایالات متحده، بزرگترین و پیچیده ترین بازار مالی در جهان، مشتقات ارز دیجیتال مانند معاملات آتی بیت کوین در بورس کالای شیکاگو موجود است. کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) گفته است که بیت کوین و اتریوم اوراق بهادار نیستند.

آموزش هوش مالی

مزایا و معایب ارزهای دیجیتال

ارزهای دیجیتال با هدف ایجاد تحول در زیرساخت های مالی معرفی شدند. با این حال، مانند هر انقلابی، معاوضه هایی نیز وجود دارد. در مرحله کنونی توسعه ارزهای دیجیتال، تفاوت‌های زیادی بین ایده‌آل نظری یک سیستم غیرمتمرکز با ارزهای دیجیتال و اجرای عملی آن وجود دارد.

برخی از مزایا و معایب ارزهای دیجیتال به شرح زیر است.

مزایای رمزارز

• ارزهای رمزپایه نشان دهنده یک الگوی جدید و غیرمتمرکز برای پول هستند. در این سیستم، واسطه‌های متمرکز مانند بانک‌ها و مؤسسات پولی برای اعمال اعتماد و تراکنش‌های پلیسی بین دو طرف ضروری نیستند. بنابراین، سیستمی با ارزهای رمزنگاری شده امکان یک نقطه شکست مانند یک بانک بزرگ را از بین می‌برد و مجموعه‌ای از بحران‌ها را در سراسر جهان به راه می‌اندازد، مانند بحرانی که در سال 2008 با شکست مؤسسات در ایالات متحده آغاز شد. .
• ارزهای رمزنگاری شده قول می‌دهند که انتقال مستقیم وجوه بین دو طرف را بدون نیاز به شخص ثالث قابل اعتماد مانند بانک یا شرکت کارت اعتباری آسان‌تر کنند. چنین انتقال‌های غیرمتمرکز با استفاده از کلیدهای عمومی و کلیدهای خصوصی و اشکال مختلف سیستم‌های تشویقی، مانند اثبات کار یا اثبات سهام، تضمین می‌شوند.
• از آنجایی که آنها از واسطه های شخص ثالث استفاده نمی کنند، انتقال ارز دیجیتال بین دو طرف معامله سریعتر از انتقال پول استاندارد است. وام های فوری در امور مالی غیرمتمرکز نمونه خوبی از این گونه نقل و انتقالات غیرمتمرکز است. این وام ها که بدون وثیقه پشتوانه پردازش می شوند، در عرض چند ثانیه قابل اجرا هستند و در معاملات مورد استفاده قرار می گیرند
• سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال می تواند سود ایجاد کند. ارزش بازارهای ارزهای دیجیتال در دهه گذشته به طور سرسام آوری افزایش یافته است و در مقطعی به حدود 2 تریلیون دلار رسیده است. در 20 دسامبر 2021، بیت کوین در بازارهای رمزنگاری بیش از 862 میلیارد دلار ارزش داشت.
• اقتصاد حواله در حال آزمایش یکی از برجسته ترین موارد استفاده از ارزهای دیجیتال است. در حال حاضر، ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین به عنوان ارزهای واسطه ای برای تسهیل نقل و انتقال پول در سراسر مرزها عمل می کنند. بنابراین، یک ارز فیات به بیت کوین (یا یک ارز دیجیتال دیگر) تبدیل می شود، از مرزها منتقل می شود و متعاقباً به ارز فیات مقصد تبدیل می شود. این روش فرآیند انتقال پول را ساده می کند و آن را ارزان تر می کند.

معایب

• اگرچه آنها ادعا می کنند که یک نوع تراکنش ناشناس هستند، اما رمزارزها در واقع نام مستعار هستند. آنها یک دنباله دیجیتالی به جا می گذارند که آژانس هایی مانند اداره تحقیقات فدرال (FBI) می توانند آن را رمزگشایی کنند. این امر امکان ردیابی تراکنش های مالی شهروندان عادی را برای دولت ها یا مقامات فدرال باز می کند.
• ارزهای رمزنگاری شده به ابزاری محبوب برای مجرمان برای فعالیت‌های شرورانه مانند پولشویی و خریدهای غیرقانونی تبدیل شده‌اند. مورد Dread Pirate Roberts، که بازاری را برای فروش مواد مخدر در وب تاریک اداره می کرد، از قبل به خوبی شناخته شده است. رمزارزها همچنین مورد علاقه هکرهایی هستند که از آنها برای فعالیت های باج افزار استفاده می کنند.
• در تئوری، ارزهای رمزپایه قرار است غیرمتمرکز باشند، ثروت آنها بین بسیاری از طرف‌ها در یک بلاک چین توزیع شود. در واقعیت، مالکیت بسیار متمرکز است. به عنوان مثال، یک مطالعه MIT نشان داد که تنها 11000 سرمایه گذار تقریباً 45 درصد از ارزش فزاینده بیت کوین را در اختیار دارند.
• یکی از خودپسندی‌های ارزهای دیجیتال این است که هر کسی می‌تواند آن‌ها را با استفاده از یک کامپیوتر با اتصال اینترنت استخراج کند. با این حال، استخراج ارزهای رمزپایه محبوب به انرژی قابل توجهی نیاز دارد، گاهی اوقات به اندازه انرژی مصرفی کل کشورها. هزینه های گران انرژی همراه با غیرقابل پیش بینی بودن استخراج، استخراج معدن را در میان شرکت های بزرگی که درآمد آنها به میلیاردها دلار می رسد، متمرکز کرده است. طبق یک مطالعه MIT، 10٪ از ماینرها 90٪ از ظرفیت استخراج آن را تشکیل می دهند.
• اگرچه بلاک چین‌های ارزهای دیجیتال بسیار امن هستند، اما دیگر مخازن رمزنگاری مانند صرافی‌ها و کیف پول‌ها قابل هک هستند. بسیاری از صرافی‌ها و کیف‌پول‌های ارزهای دیجیتال در طول سال‌ها هک شده‌اند که گاهی اوقات منجر به سرقت میلیون‌ها دلار «سکه» می‌شود.
• ارزهای دیجیتال معامله شده در بازارهای عمومی از نوسانات قیمتی رنج می برند. بیت کوین افزایش سریع و سقوط در ارزش خود را تجربه کرد و در دسامبر 2017 به 17738 دلار رسید و در ماه های بعد به 7575 دلار کاهش یافت. 3 بنابراین برخی از اقتصاددانان ارزهای دیجیتال را یک مد یا حباب سوداگرانه کوتاه مدت می دانند .

سوالات متداول